• AMICUS: +48 (85) 653 77 53 biuro@towarzystwoamicus.pl
  • OŚRODEK POMOCY: + 48 697 697 205 (w godz. pracy ośrodka)
  • OWES: +48 603 217 217 (w godz. pracy ośrodka)

Aktualności

Ekonomia społeczna a polityka społeczna

PL strona www

Znak graficzny PS

 

Projekt jest realizowany w ramach programu UMOWA A NR 1605A/DES/WBPS/2024 O WSPARCIE W RAMACH PROGRAMU „Warto być Przedsiębiorstwem Społecznym!” na lata 2023-2025. Edycja 2024.

Wartość dofinansowania wynosi 132 000,00 zł. 

W ramach projektu udzielone jest: wsparcie zatrudnienia, wsparcie PS w realizowaniu usług społecznych, oraz wsparcie bieżące, w tym prowadzenie działań promujących przedsiębiorczość społeczną.

 

Ekonomia społeczna a polityka społeczna

Współczesne społeczeństwa stoją przed wieloma wyzwaniami związanymi z wykluczeniem społecznym i zawodowym, a rozwiązania tego typu problemów wymagają nowatorskiego podejścia. Jednym z takich rozwiązań jest ekonomia społeczna, która staje się kluczowym elementem polityki społecznej, oferując alternatywę dla tradycyjnych metod wsparcia. Ekonomia społeczna oraz polityka społeczna to dwa obszary, które mają znaczący wpływ na poprawę jakości życia osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, ale również na całe społeczeństwo. Choć oba te obszary różnią się w zakresie działań, celów i dynamice rozwoju, to ich współpraca jest niezwykle istotna i niezbędna do realizacji prospołecznych celów.

Polityka społeczna jest to działalność państwa, samorządów oraz organizacji pozarządowych, która ma na celu kształtowanie warunków życia ludności, tworzenie sprawiedliwych stosunków społecznych i sprzyjanie zaspokajaniu podstawowych potrzeb społecznych. Jest to podejście, które stawia na równość oraz sprawiedliwość społeczną i wspiera rozwój struktur społecznych. Z kolei ekonomia społeczna, choć stanowi jeden z elementów polityki społecznej, ma bardziej skoncentrowany charakter i odnosi się głównie do działań zmierzających do integracji osób zagrożonych wykluczeniem społecznym i zawodowym.

W Polsce poszczególne aspekty ekonomii społecznej są regulowane przez szereg ustaw, takich jak ustawa o fundacjach, prawo o stowarzyszeniach, ustawa o spółdzielniach socjalnych – oraz, oczywiście, ustawę o ekonomii społecznej. Te przepisy prawne stanowią podstawę dla podmiotów ekonomii społecznej, które współpracują z administracją publiczną w zakresie realizacji polityki społecznej. Działania te obejmują pomoc w reintegracji społecznej osób zagrożonych wykluczeniem, a także organizowanie działań aktywizujących takie osoby.

Korzyści płynące z ekonomii społecznej dla polityki społecznej są wielorakie. Przede wszystkim pozwalają one na aktywizowanie osób wykluczonych społecznie, a także wspierają ich uczestnictwo w życiu społecznym. Dzięki takim działaniom osoby te zyskują szansę na samodzielność i poprawę swojej sytuacji zawodowej. Istnieje także aspekt rynkowy – organizacje działające w ramach ekonomii społecznej często oferują usługi, które uzupełniają oferty państwowe i samorządowe, a także wpływają na rozwój rynku pracy.

Jednym z celów polityki społecznej jest zmniejszanie nierówności i wspieranie osób, które z różnych powodów znalazły się na marginesie społecznym. Dzięki działaniom z zakresu ekonomii społecznej, jak również polityce redystrybucyjnej, można łagodzić skutki marginalizacji społecznej. Istnieje jednak ryzyko, że zbyt silna ingerencja państwa może zakłócić naturalne mechanizmy rynkowe, które są bardziej efektywne w długim okresie. Dlatego też tak ważne jest znalezienie równowagi między wsparciem państwowym a samodzielnością osób znajdujących się w trudnej sytuacji.

Warto także zauważyć, że ekonomia społeczna wpisuje się w koncepcję wielosektorowej polityki społecznej, która zakłada pluralizm w zakresie podmiotów zaangażowanych w realizację polityki społecznej. Oznacza to, że obok sektora publicznego w procesie świadczenia usług społecznych uczestniczą także podmioty prywatne oraz organizacje pozarządowe. Taka współpraca pozwala na wykorzystanie dodatkowych zasobów, takich jak kapitał społeczny czy prywatne finansowanie, co zwiększa efektywność działań w zakresie polityki społecznej. Ekonomia społeczna, realizując część zadań z zakresu integracji społecznej i zawodowej, staje się więc pełnoprawnym podmiotem w polityce społecznej.

Współpraca pomiędzy ekonomią społeczną a polityką społeczną staje się fundamentem nowoczesnych działań na rzecz integracji osób wykluczonych i poprawy jakości życia społeczności. Dzięki połączeniu zasobów publicznych i prywatnych, oraz zaangażowaniu organizacji pozarządowych, możliwe staje się skuteczne wdrażanie działań, które odpowiadają na wyzwania współczesnego świata. Ekonomia społeczna, realizując cele polityki społecznej, przyczynia się do budowy sprawiedliwego i równego społeczeństwa, w którym każda jednostka ma szansę na pełną aktywność społeczną i zawodową.

Ekonomia społeczna a zrównoważony rozwój

PL strona www

Znak graficzny PS

Projekt jest realizowany w ramach programu UMOWA A NR 1605A/DES/WBPS/2024 O WSPARCIE W RAMACH PROGRAMU „Warto być Przedsiębiorstwem Społecznym!” na lata 2023-2025. Edycja 2024.

Wartość dofinansowania wynosi 132 000,00 zł. 

W ramach projektu udzielone jest: wsparcie zatrudnienia, wsparcie PS w realizowaniu usług społecznych, oraz wsparcie bieżące, w tym prowadzenie działań promujących przedsiębiorczość społeczną.

 

 

Ekonomia społeczna a zrównoważony rozwój

Współczesne wyzwania związane z globalnym rozwojem stawiają przed nami konieczność szukania nowych modeli gospodarczych, które będą w stanie połączyć cele ekonomiczne z dbałością o dobro społeczne i środowiskowe. Ekonomia społeczna, skupiająca się na integracji wartości takich jak solidarność, partycypacja i samorządność, stanowi odpowiedź na te wyzwania, tworząc fundament dla zrównoważonego rozwoju. Staje się ona kluczowym elementem strategii, której celem jest równoważenie potrzeb społecznych, gospodarczych i ekologicznych w sposób, który zapewni dobrobyt przyszłym pokoleniom.

Zrównoważony rozwój jest to idea długotrwałego, globalnego postępu, uwzględniającego potrzeby wszystkich mieszkańców Ziemi. Jest opisywany jako zdolność do spełniania potrzeb obecnego pokolenia bez odbierania przyszłym pokoleniom możliwości realizacji ich własnych potrzeb. Kluczowym elementem tej koncepcji jest uwzględnienie ograniczeń gospodarczych wynikających z wyczerpywania się zasobów naturalnych, co wymaga odpowiedzialnego zarządzania nimi. Rozwój człowieka musi odbywać się w sposób zrównoważony, czyli bez szkody dla uboższych regionów świata i środowiska naturalnego. Idea ta obejmuje nie tylko ochronę środowiska, ale również aspekty ekonomiczne i społeczne, które składają się na tzw. triadę ładów.

W praktyce zrównoważony rozwój wymaga integracji różnych dziedzin i szczegółowej analizy każdego z trzech obszarów. W szczególności społeczne wymiary tej koncepcji, choć rzadziej badane, odgrywają istotną rolę. Pomiar rozwoju i poziomu życia staje się coraz bardziej skomplikowany i wymaga zaawansowanych wskaźników wieloczynnikowych. W Polsce zrównoważony rozwój, określany w dokumentach oficjalnych jako „rozwój zrównoważony”, jest zdefiniowany w ustawie Prawo ochrony środowiska z 2001 roku jako integrowanie działań politycznych, gospodarczych i społecznych przy jednoczesnym zachowaniu równowagi przyrodniczej oraz trwałości procesów naturalnych, z myślą o potrzebach zarówno obecnego, jak i przyszłych pokoleń.

Analiza zrównoważonego rozwoju w kontekście ekonomii społecznej pokazuje, że współcześnie dąży się do łączenia kwestii środowiskowych z wymiarami ekonomicznymi i społecznymi. Taka integracja pozwala osiągnąć równowagę między wynikami ekonomicznymi a troską o otoczenie społeczne i środowisko naturalne. W kontekście społecznym kluczowymi problemami są bezrobocie, dostęp do opieki zdrowotnej, skuteczna pomoc społeczna oraz dostosowanie edukacji do potrzeb rynku pracy. Ekonomia społeczna, opierająca się na zasadach partycypacji, solidarności i samorządności, odgrywa tu istotną rolę, wspierając budowę społeczeństwa obywatelskiego. Inicjatywy z tego obszaru przyczyniają się do tworzenia bardziej zrównoważonej gospodarki, umożliwiając realizację celów społecznych oraz ekologicznych.

Współpraca struktur publicznych, prywatnych i pozarządowych jest kluczowym narzędziem wprowadzania zasad zrównoważonego rozwoju. Koncepcja ta zakłada równowagę między działaniami w obszarze środowiskowym, gospodarczym i społecznym, co obejmuje m.in. równy dostęp do edukacji i opieki zdrowotnej, równość płci, pomoc dla osób wykluczonych oraz reintegrację zawodową. Podmioty ekonomii społecznej, które przedkładają cele społeczne nad zysk, aktywnie realizują te założenia, włączając osoby potrzebujące w proces samopomocy. Dzięki takiemu podejściu możliwe jest rozwijanie społeczności lokalnych i przeciwdziałanie negatywnym skutkom globalizacji.

Ekonomia społeczna sprzyja spójności społecznej zarówno na poziomie lokalnym, jak i krajowym. Organizacje z tego obszaru odpowiadają na potrzeby niezaspokojone przez państwo czy wolny rynek, proponując innowacyjne rozwiązania, które wspierają rozwój lokalny i budują społeczeństwo obywatelskie. Tym samym stanowią integralną część zrównoważonego rozwoju. Kluczowym elementem jest wykorzystanie lokalnych zasobów i potencjałów, takich jak walory przyrodnicze, dziedzictwo kulturowe czy przewagi gospodarcze regionów, co pomaga kształtować ich tożsamość i wspiera marketing terytorialny.

Mechanizm funkcjonowania zrównoważonego rozwoju opiera się na realizacji celów ekonomicznych przy jednoczesnym poszanowaniu środowiska. Obejmuje on zaspokajanie podstawowych potrzeb materialnych w sposób, który nie prowadzi do degradacji przyrody, co wymaga stosowania odpowiednich technologii i technik. Włączenie sektora ekonomii społecznej w ten proces staje się istotnym narzędziem wspierającym równoważony rozwój na poziomie lokalnym i globalnym.

Podsumowując, połączenie ekonomii społecznej i zrównoważonego rozwoju jest kluczowe dla budowy bardziej sprawiedliwego i odpornego społeczeństwa. Ekonomia społeczna, poprzez promowanie współpracy i solidarności, stanowi fundament, który pozwala na tworzenie rozwiązań uwzględniających zarówno potrzeby lokalne, jak i globalne wyzwania. Wspierając rozwój lokalnych inicjatyw i tworząc alternatywne modele gospodarki, możemy osiągnąć równowagę między wzrostem ekonomicznym a dbałością o środowisko i dobrostan społeczny. To podejście stwarza realną szansę na zrównoważoną przyszłość, w której rozwój nie odbywa się kosztem naszych zasobów i wartości społecznych.

Zasady i założenia przedsiębiorczości społecznej

PL strona www

Znak graficzny PS

Projekt jest realizowany w ramach programu UMOWA A NR 1605A/DES/WBPS/2024 O WSPARCIE W RAMACH PROGRAMU „Warto być Przedsiębiorstwem Społecznym!” na lata 2023-2025. Edycja 2024.

Wartość dofinansowania wynosi 132 000,00 zł. 

W ramach projektu udzielone jest: wsparcie zatrudnienia, wsparcie PS w realizowaniu usług społecznych, oraz wsparcie bieżące, w tym prowadzenie działań promujących przedsiębiorczość społeczną.

 

 

Zasady i założenia przedsiębiorczości społecznej

W świecie, gdzie dominują rywalizacja i maksymalizacja zysków, coraz większą popularność zyskuje alternatywne podejście – przedsiębiorczość społeczna. Jest to koncepcja, która łączy działalność gospodarczą z misją społeczną, stawiając na współpracę, solidarność i rozwój wspólnoty zamiast jedynie na zysk.

Przedsiębiorczość społeczna to nie tylko idea, lecz także praktyczne narzędzie rozwoju społecznego. Ustawa z dnia 5 sierpnia 2022 roku o ekonomii społecznej (często traktowanej jako ramy przedsiębiorczości społecznej) stanowi istotny krok w budowie sektora społecznej gospodarki w Polsce. Przedsiębiorczość społeczna jest kluczowym elementem budowy silnego państwa opartego na społecznej gospodarce rynkowej, które promuje wartości takie jak solidarność, sprawiedliwość i równość szans.

Podstawową różnicą między przedsiębiorczością społeczną a tradycyjnymi modelami gospodarczymi jest cel działalności. Zamiast wyłącznie maksymalizować zysk, przedsiębiorcy społeczni dążą do osiągania celów społecznych – takich jak wzmocnienie wspólnot lokalnych, przeciwdziałanie wykluczeniu czy rozwiązywanie konkretnych problemów społecznych. Działania w ramach przedsiębiorczości społecznej są nakierowane na wspólne dobro i rozwój społeczności, co odróżnia je od podejścia skoncentrowanego na indywidualnych korzyściach.

Wartości takie jak współpraca, wspólnotowość i odpowiedzialność są fundamentami przedsiębiorczości społecznej. Wspierają one zarówno indywidualny rozwój jednostek, jak i zrównoważony rozwój całych społeczności. Ponadto te wartości są zgodne z zasadami demokracji, co sprawia, że przedsiębiorczość społeczna odgrywa istotną rolę w kształtowaniu bardziej sprawiedliwego społeczeństwa.

Kluczowym aspektem przedsiębiorczości społecznej jest również maksymalizacja wyboru i tworzenie przestrzeni dla innowacji społecznych. Tradycyjne modele gospodarcze czy struktury instytucjonalne często ograniczają nasze możliwości działania, wykluczając wybory, które nie mieszczą się w standardowych ramach. Przedsiębiorczość społeczna przezwycięża te ograniczenia, oferując zróżnicowane i wartościowe rozwiązania, które odpowiadają na potrzeby lokalnych społeczności.

Kooperacja jest kolejną centralną wartością w tym modelu. Tradycyjna gospodarka rynkowa często promuje konkurencję i indywidualne dążenie do sukcesu, natomiast przedsiębiorczość społeczna stawia na współpracę. Rozmowa, wymiana poglądów i szukanie kompromisów prowadzą do bardziej trwałych i przewidywalnych rezultatów, a jednocześnie sprzyjają włączaniu różnych grup społecznych w procesy decyzyjne.

W kontekście przedsiębiorczości społecznej ważne jest także nowe rozumienie racjonalności. Zamiast krótkoterminowego zysku finansowego, przedsiębiorcy społeczni koncentrują się na długoterminowych celach społeczno-moralnych. Efektywność działań jest oceniana nie tylko przez pryzmat korzyści ekonomicznych, ale przede wszystkim z perspektywy wartości społecznych i dobrobytu wspólnoty. Przedsiębiorczość społeczna traktuje dobro wspólne jako wartość nadrzędną, używając narzędzi gospodarczych do realizacji celów społecznych.

Przedsiębiorczość społeczna wyróżnia się na tle tradycyjnych modeli gospodarczych, które koncentrują się na maksymalizacji zysku. Łącząc wartości społeczne i ekonomiczne, tworzy przestrzeń dla bardziej zrównoważonych wyborów. Jej celem jest nie tylko wzrost gospodarczy, ale przede wszystkim rozwój społeczny i budowa sprawiedliwego społeczeństwa. Angażując obywateli w procesy decyzyjne, przedsiębiorczość społeczna aktywizuje potencjał różnych grup społecznych, promując inkluzję i solidarność.

Jest to podejście, które wykracza poza tradycyjne modele gospodarcze, stawiając na współpracę, zaangażowanie obywatelskie i rozwój zrównoważonych rozwiązań. W obliczu wyzwań współczesnego świata, takich jak kryzys społeczny czy nierówności, przedsiębiorczość społeczna staje się kluczowym elementem budowy odpornych i sprawiedliwych społeczeństw. To model, który harmonijnie łączy interesy jednostek i wspólnot, dając nadzieję na bardziej zrównoważoną przyszłość.

 

Źródła:

S. Mazur, A. Pacut, „Ekonomia społeczna i jej wartości konstytutywne”, Ekonomia Społeczna Teksty, 2006.

M. Małecka-Łyszek, R. Mędrzycki, „Ekonomia społeczna jako narzędzie przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu”, Wolters Kluwer, 2024.

A. Kargol-Wasiluk, Ekonomia społeczna - od idei do wartości, Repozytorium Uniwersytetu w Białymstoku, 2012.

B. Rogowska, Racjonalność a ekonomia społeczna, Repozytorium Jana Kochanowskiego w Kielcach, 2014.

W dniu 13 grudnia 2024 r. we Wschodnioeuropejskiej Akademii Nauk Stosowanych w Białymstoku odbyła się Konferencja "Współpraca – Innowacje – Turystyka Zrównoważona".

Konferencja została zorganizowana przez Podlaską Regionalną Organizację Turystyczną, której Towarzystwo Amicus jest członkiem, w ramach współpracy z Polską Organizacją Turystyczną, przy wsparciu merytorycznym ze strony Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podlaskiego.

 

 

Joomla Gallery makes it better. Balbooa.com

Przedsiębiorczość społeczna jako instrument przeciwdziałający wykluczeniu społecznemu

 PL strona www
Znak graficzny PS

Projekt jest realizowany w ramach programu UMOWA A NR 1605A/DES/WBPS/2024 O WSPARCIE W RAMACH PROGRAMU „Warto być Przedsiębiorstwem Społecznym!” na lata 2023-2025. Edycja 2024.

Wartość dofinansowania wynosi 132 000,00 zł. 

W ramach projektu udzielone jest: wsparcie zatrudnienia, wsparcie PS w realizowaniu usług społecznych, oraz wsparcie bieżące, w tym prowadzenie działań promujących przedsiębiorczość społeczną.

 

Przedsiębiorczość społeczna jako instrument przeciwdziałający wykluczeniu społecznemu

W polskim prawodawstwie w 2022 roku pojawiła się pierwsza ustawa poświęcona wyłącznie kwestii ekonomii społecznej. Przedsiębiorczość społeczna, jako kluczowy element ekonomii społecznej, odgrywa znaczącą rolę w integrowaniu działalności gospodarczej z realizacją celów społecznych, takich jak tworzenie miejsc pracy dla grup defaworyzowanych, integracja osób wykluczonych czy poprawa jakości życia społeczności lokalnych. Ustawa wspiera rozwój podmiotów działających w interesie publicznym – przedsiębiorstw społecznych, których priorytetem jest rozwiązywanie problemów społecznych, a nie maksymalizacja zysków. Dzięki temu przedsiębiorczość społeczna stanowi istotne narzędzie w zapobieganiu wykluczeniu społecznemu, wypełniając lukę, której tradycyjna ekonomia rynkowa nie jest w stanie skutecznie zapełnić.

Wykluczenie społeczne definiuje się jako brak możliwości uczestnictwa w różnych aspektach życia społecznego na poziomie uznawanym za minimalnie akceptowalny. Jest ono obecnie postrzegane jako jedno z najpoważniejszych zagrożeń w wysoko rozwiniętych krajach. W Polsce problem ten dotyczy ponad 20% społeczeństwa. Przyczyny wykluczenia społecznego są zróżnicowane i obejmują czynniki ekonomiczne, takie jak ubóstwo czy brak pracy, oraz społeczne, na przykład izolację, brak rodziny czy niepełnosprawność. Najbardziej narażone grupy to bezrobotni, ubodzy, osoby z niepełnosprawnościami, ludzie z problemami zdrowotnymi, mniejszości etniczne oraz osoby uzależnione od alkoholu lub innych substancji psychoaktywnych.

Ustawa "Ekonomia społeczna" z 2022 roku wprowadziła katalog osób zagrożonych wykluczeniem, wprowadzając klarowność w tej kwestii. Ma on charakter zamknięty i obejmuje m.in.:

  • bezrobotnych oraz bezrobotnych długotrwale
  • osoby bez zatrudnienia, które poszukują pracy w wieku do 30. roku życia oraz po ukończeniu 50. roku życia
  • osoby niepełnosprawne
  • absolwentów centrum integracji społecznej oraz absolwentów klubu integracji społecznej
  • osoby uprawnione do specjalnego zasiłku opiekuńczego
  • osoby usamodzielniane
  • osoby z zaburzeniami psychicznymi
  • osoby pozbawione wolności, opuszczające zakład karny oraz pełnoletnie osoby opuszczające zakład poprawczy
  • osoby starsze, czyli takie które ukończyły 60 rok życia
  • osoby, które uzyskały w Polsce status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą

Wykluczenie społeczne to złożone zagadnienie obejmujące zarówno problemy materialne, jak i emocjonalne oraz społeczne. Przejawia się w różnych formach, takich jak ograniczony dostęp do edukacji, rynku pracy czy opieki zdrowotnej. Przedsiębiorczość społeczna jest odpowiedzią na te wyzwania, tworząc innowacyjne rozwiązania i wzmacniając lokalne społeczności. Przedsiębiorstwa społeczne, oprócz działalności ekonomicznej, realizują misję społeczną, oferując zatrudnienie osobom wykluczonym oraz integrując je z lokalnym środowiskiem.

Zapewnienie osobom zagrożonym wykluczeniem możliwości pełnego uczestnictwa w życiu społecznym, ekonomicznym i kulturalnym jest jednym z kluczowych celów przedsiębiorczości społecznej. Aby skutecznie przeciwdziałać wykluczeniu, konieczne są zintegrowane działania obejmujące edukację, pomoc społeczną, mieszkalnictwo, zdrowie, polityki rodzinne oraz harmonizację życia zawodowego i prywatnego. Przedsiębiorstwa społeczne mogą pełnić w tym procesie rolę liderów, oferując kompleksowe wsparcie osobom wykluczonym, a jednocześnie przyczyniając się do rozwoju społeczności lokalnych.

Sektor przedsiębiorczości społecznej jest istotnym narzędziem aktywizacji zawodowej i społecznej osób korzystających z pomocy społecznej, zwłaszcza bezrobotnych i osób z niepełnosprawnościami. Poprzez tworzenie i utrzymywanie miejsc pracy w przedsiębiorstwach społecznych możliwe jest nie tylko zwiększenie zatrudnienia wśród osób zagrożonych marginalizacją, ale także odbudowa ich poczucia własnej wartości i godności. Przedsiębiorczość społeczna nie tylko wspiera aktywną pomoc, ale także buduje solidarność i odpowiedzialność w społeczeństwie.

Dzięki właściwemu wykorzystaniu instrumentów przedsiębiorczości społecznej możliwe jest tzw. upodmiotowienie osób wykluczonych poprzez umożliwienie uczestnictwa w życiu społeczności lokalnych oraz odbudowę ich poczucia godności. Te działania sprawiają, że zjawisko wykluczenia społecznego stopniowo zanika, rozwija się spójność społeczna, a lokalne społeczności zyskują na sile. Przedsiębiorczość społeczna staje się więc odpowiedzią na współczesne wyzwania społeczne, proponując model działania, w którym dobro wspólne i rozwiązywanie problemów społecznych mają pierwszeństwo przed zyskiem materialnym.

Przedsiębiorczość społeczna umożliwia tworzenie społeczności, które włączają wszystkich członków w życie społeczne i zawodowe, minimalizując ryzyko marginalizacji. Stanowi nie tylko narzędzie do walki z ubóstwem i bezrobociem, ale także fundament budowy społeczeństwa opartego na solidarności, współpracy i wzajemnej odpowiedzialności.

 

 

Źródła:

Blicharz, J. Teoretycznoprawne aspekty wykluczenia społecznego (w:) Studenckie Prace Prawnicze, Administratywistyczne i Ekonomiczne, t. 32. 2020.

Galor, Z., Kalinowski, S., Kujaczyński, T. Rola ekonomii społecznej w przeciwdziałaniu wykluczeniu w dobie globalizacji (w:) Roczniki Ekonomiczne Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy, t. 6. 2013.

Lipowicz, I., Małecka-Łyszczek, M. Ekonomia społeczna a wykluczenie społeczne – uwagi wstępne (w:) I. Lipowicz, M. Małecka-Łyszczek (red.). Ekonomia społeczna. Wykluczenie społeczne (s. 7–12). Kraków: Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie. 2020.

Pokora, M. Ekonomia społeczna w polityce przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu w Polsce (w:) Ekonomia Społeczna, nr. 2. 2014.

Gorczyński, Ł. Ustawa o ekonomii społecznej – omówienie i ocena regulacji oraz rekomendacje na przyszłość (w:) Trzeci Sektor, nr 59-60. 2022.

Kontakt

Towarzystwo Amicus

 

OŚRODEK POMOCY BIAŁYSTOK
TEL: + 48 697 697 205

w godzinach pracy:

Pon. 13:00 – 20:00
Wt. 08:00 – 15:00
Śr. 08:00 – 15:00
Czw. 08:00 – 15:00
Pt. 08:00 – 15:00
Sob. 09:00 – 14:00

 

Punkt Lokalny w Sokółce

TEL: + 48 667 684 321

w godzinach pracy:

Śr. 15:00 – 20:00
Czw. 15:00 – 20:00

 

Punkt Lokalny w Bielsku Podlaskim

TEL: +48 693 202 220

w godzinach pracy:

Pon. 15:00 – 20:00
Wt. 15:00 – 20:00